JoVE Logo
Yazarlar
Bize Ulaşın

Oturum Aç

Bu içeriği görüntülemek için JoVE aboneliği gereklidir. Oturum açın veya ücretsiz deneme sürümünü başlatın.

Bu Makalede

  • Özet
  • Özet
  • Giriş
  • Protokol
  • Sonuçlar
  • Tartışmalar
  • Açıklamalar
  • Teşekkürler
  • Malzemeler
  • Referanslar
  • Yeniden Basımlar ve İzinler

Özet

Bazofil aktivasyon testi, akım sitometrisi ile aktivasyon belirteçlerinin ölçülmesi yoluyla spesifik bir uyaran varlığında bazofil aktivasyonunun saptanmasına dayanan IgE aracılı alerjik reaksiyonların değerlendirilmesi için tamamlayıcı bir in vitro tanı testidir.

Özet

Bazofil aktivasyon testi (BAT), gıdaya, böcek zehirine, ilaçlara ve bazı kronik ürtiker formlarına karşı IgE aracılı alerjik reaksiyonların değerlendirilmesinde klinik öykü, deri testi (ST) ve spesifik IgE (sIgE) tayinine ek olarak kullanılabilen tamamlayıcı bir in vitro tanı testidir. Bununla birlikte, bu tekniğin tanı algoritmalarındaki rolü oldukça değişkendir ve iyi belirlenmemiştir.

BAT, aktivasyon belirteçlerinin (CD63, CD203c gibi) akış sitometrisi ile ölçülmesi yoluyla alerjen/ilaç çapraz bağlanan IgE aktivasyonuna bazofil yanıtının belirlenmesine dayanır. Bu test, özellikle hayatı tehdit eden ciddi reaksiyonlar yaşayan deneklerde, alerji tanısını doğrulamak için kontrollü meydan okuma testlerinden kaçınmak için yararlı ve tamamlayıcı bir araç olabilir. Genel olarak, i) alerjen / ilaç ST'de yanlış pozitif sonuçlar üretiyorsa; ii) ST veya sIgE tayini için kullanılacak herhangi bir alerjen/ilaç kaynağının bulunmaması; iii) hasta öyküsü ile ST veya sIgE tayini arasında uyumsuzluk olması; iv) semptomlar ST'nin sistemik yanıtla sonuçlanabileceğini düşündürmektedir; v) Suçlu alerjeni / ilacı doğrulamak için bir CCT'yi düşünmeden önce. Testin ana sınırlamaları, özellikle ilaç alerjisinde optimal olmayan duyarlılık, numune ekstraksiyonundan sonra testin 24 saatten fazla yapılmaması ve laboratuvarlar arasında prosedürler, konsantrasyonlar ve hücre belirteçleri açısından standardizasyon eksikliği ile ilgilidir.

Giriş

IgE aracılı alerji tanısı klinik öykü, deri testleri (ST'ler), serum spesifik IgE'nin (sIgE) miktarının belirlenmesi ve eğer gerekli ve belirtilmişse kontrollü meydan okuma testlerine (SKK) dayanır 1,2,3,4,5,6. Bununla birlikte, klinik öykü güvenilmez olabilir, çünkü doğru bilgi eksikliği olabilir ve ST'ler ve SKH'ler, yaşamı tehdit eden ciddi reaksiyonlar yaşayan deneklerde kontrendike olabilecek risksiz prosedürler değildir 1,2,3,4,5,6 . Bu sorunlar, doğrulanmış ve ticari floro-enzim immünoassayları ile sIgE tayininin sadece birkaç alerjen ve ilaç için mevcut olduğu gerçeğiyle birlikte, bazofil aktivasyon testi (BAT) gibi diğer in vitro fonksiyonel testlerin önemli rolünü vurgulamıştır.

Bazofiller, alerjen / ilaç maruziyetinden sonra hücre yüzeyinde yüksek afiniteli reseptörlere (FcεRI) bağlı bitişik sIgE'nin çapraz bağlanması üzerine aktive olan IgE aracılı alerjik reaksiyonlarda rol oynayan anahtar efektör hücrelerdir. Bazofil aktivasyonu hücre degranülasyonunu ve intrasitoplazmatik sekresyon granüllerinde bulunan önceden oluşturulmuş ve yeni sentezlenmiş inflamatuar mediatörlerin salınımını tetikler 7,8,9. BAT, bir uyaran (alerjen veya ilaç) varlığında bazofil aktivasyonunu taklit etmeye çalışan ve akış sitometrisi 7,10 ile bazofil aktivasyon belirteçlerinin ekspresyonundaki değişiklikleri belirleyen in vitro bir yöntemdir. Bazofilleri (IgE +, CCR3 +, CRTH2 +, CD203c +) tanımlamak ve florokrom etiketli antikorların kombinasyonlarını kullanarak hücre aktivasyonunu ölçmek (esas olarak CD63 ve CD203c'nin yukarı regülasyonu) için farklı stratejiler vardır 7,10. CD63, klinik olarak doğrulanmış en iyi aktivasyon belirteci 11,12,13,14, histamin içeren salgı granüllerine tutturulmuş bir membran proteinidir ve hücre aktivasyonu ve granüllerin membranla füzyonundan sonra, bazofil yüzeyinde eksprese edilir 15,16,17,18,19,20,21 . CD203c, bazofiller üzerinde yapısal olarak eksprese edilen ve FcεRI stimülasyonundan sonra yukarı regüle edilen ve BAT 15,22,23,24,25'te güvenilir sonuçlar gösteren bir yüzey belirtecidir. Ayrıca, CD6326 ile birlikte ifade ediyor gibi görünüyor.

Son yıllarda, BAT'ın ilaçlar, yiyecekler veya inhalanlar gibi farklı tetikleyicilerin neden olduğu IgE aracılı alerjik reaksiyonların yanı sıra aşağıda açıklandığı gibi bazı kronik ürtiker formlarının teşhisinde yararlı olduğu gösterilmiştir. Bununla birlikte, bu tekniğin tanı algoritmalarındaki konumu oldukça değişkendir ve iyi belirlenmemiştir.

İlaç aşırı duyarlılığı
BAT, seçilmiş ilaçlar ve hastalar için, özellikle de ST'nin tanısal değerinin çoğu ilaç için iyi belirlenmemesi nedeniyle ciddi reaksiyonlar yaşayanlar için, sınırlı sayıda ilaç için doğrulanmış ve standartlaştırılmış oldukları için tamamlayıcı bir test olarak yararlı olduğunu göstermiştir 27,28,29,30. Ek olarak, sIgE'nin nicelleştirilmesi, ST27,28,29,30,31,32'den daha düşük hassasiyete sahip sınırlı sayıda ilaç için kullanılabilir. Bu nedenle, ilaç aşırı duyarlılığının teşhisi genellikle hayatı tehdit eden ciddi reaksiyonlar yaşayan deneklerde kontrendike olabilen ilaç provokasyontestine dayanır 33.

Betalaktamlar (BL'ler) 20,34,35,36,37,38,39, nöromüsküler bloke edici ajanlar (NMBA'lar)19,22,40,41,42 gibi farklı ilaçlara anında aşırı duyarlılık reaksiyonları bildiren seçilmiş hastalarda BAT kullanımı için umut verici sonuçlar bildirilmiştir. 43,44,45, florokinolonlar (FQ'lar)46,47,48,49, pirazolonlar 50,51,52, radyokontrast madde (RCM)53,54,55,56 ve platin bileşikleri 57,58,59 . BAT'ın sırasıyla %51.7-66.9 ve %89.2-97.8 arasında bir duyarlılık ve özgüllüğe sahip olduğu bildirilmiştir; pozitif ve negatif prediktif değerlerin ise sırasıyla %93,4 ile %66,3 arasında değiştiğive 27,31 olarak tanımlandığı tanımlanmıştır. Ayrıca, platin bileşikleri ile duyarsızlaştırma sırasında çığır açan reaksiyonlar için öngörücü bir biyobelirteç olarak BAT önerilmiştir, çünkü CD203c ekspresyonu, ilaç duyarsızlaştırma sırasında advers reaksiyon riski yüksek olan hastalarda CD63'e kıyasla artmıştır57.

BAT'ın sadece reaksiyon bazofil degranülasyonunu içerdiğinde ilaç aşırı duyarlılığında yararlı olduğu unutulmamalıdır; bu nedenle, siklooksijenaz 142'nin enzimatik inhibisyonundan kaynaklanan reaksiyonlarda yararlı değildir.

Gıda alerjisi
BAT, gıda alerjisi için potansiyel bir tanı aracı olarak ortaya çıkmıştır, çünkü tüm alerjen ekstraktına veya tek alerjenlere serum sIgE'nin belirlenmesi genellikle belirsizdir ve tanıyı doğrulamak için oral gıda zorluğu gerektirir, bu da ilaç aşırı duyarlılığına benzer şekilde, pahalı ve risksiz bir prosedürdür60. Birçok çalışma, sütü 61,62, yumurta61,63, buğday 64,65,66,67,68, yer fıstığı63,69,70,71,72, fındık 73,74,75,76 ile ilgili sonuçları göstermiştir. ,77, kabuklu deniz ürünleri78, şeftali 79,80,81, elma21, kereviz ve havuç82,83.

Gıda allerjisi tanısında BAT'ın serumdaki ST ve sIgE'ye göre temel katma değeri, daha yüksek özgüllük ve benzer duyarlılık göstermesidir. Bu nedenle, BAT, klinik olarak alerjik hastaları hem yüksek özgüllüğe (% 75-100) hem de duyarlılığa (% 77-98) 63,69,84 sahip hassas, ancak toleranslı deneklerden ayırt etmek için yararlı bir araçtır. Duyarlılık ve özgüllük değerleri alerjene ve fenotipler (örneğin, oral alerji sendromuna karşı anafilaksi), yaş ve coğrafya ile ilişkili duyarlılaşma paternleri gibi diğer faktörlere bağlıdır63,85.

Tek alerjen bileşenleri kullanan BAT, bazı gıda alerjenleri için tanısal doğruluğu potansiyel olarak artırabilir61,80. Tohum depolama proteinlerini kullanan çalışmalar vardır (örneğin, yer fıstığından Ara h 1, Ara h 2, Ara h 3 ve Ara h 6)86; lipid transfer proteinleri (örneğin, şeftaliden Pru p 3 ve yer fıstığından Ara h 9)80,86; ve Bet v 1 homologları (örneğin, yer fıstığından Ara h 8)87. Diğer potansiyel faydalar, polen-gıda alerjisi sendromu21,87,88, kırmızı ete alerji 89 veya gıdaya bağımlı egzersize bağlı anafilaksi66 vakalarında suçlu alerjenin tanımlanması ile ilgilidir.

İlginçtir ki, BAT, alerjik reaksiyonların şiddeti ve eşiği hakkında bilgi sağlayabilir, çünkü daha şiddetli reaksiyonları olan hastalar, yer fıstığı ve sütü alerjisi olan hastalar üzerinde yapılan çalışmalarda gözlemlendiği gibi, daha büyük oranda aktif bazofil gösterir 84,90,91; ve eser miktarda alerjene tepki gösteren hastalar daha büyük bir bazofil duyarlılığı gösterir 84,90,92. Bu veriler, BAT'ın daha yakın takip ve daha yoğunlaştırılmış eğitim gerektiren yüksek riskli alerjik hastaları tanımlamak için yararlı olabileceğini düşündürmektedir93. Ayrıca, BAT'ın, gıdanın ne zaman güvenli bir şekilde (yeniden) tanıtılabileceğini belirlemeye yardımcı olmak için gıda zorluğu tepkileri 70,91,92,94 ve reaktivite eşikleri 90,95'i tahmin edebileceği bildirilmiştir 84. Bununla birlikte, bu bulgular bazı çalışmalarda63,96 tartışmalı ve daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Öte yandan, BAT, doğal olarak veya immünomodülatör tedaviler altında, gıda alerjisinin zaman içinde çözünürlüğünü izlemek için kullanılmıştır; bu, şimdiye kadar sadece oral gıda mücadelesi ile değerlendirilmiştir, ilişkili riskler ve maliyetler 84,97,98,99,100,101,102,103,104,105,106 ,107,108. Ayrıca, omalizumab ile tedavi sırasında bazofil aktivasyonu azaldığından omalizumab'ın gıda alerjisindeki etkisini izlemek için de kullanılmıştır, ancak tedavinin kesilmesinden sonra artar109.

İnhalan alerji
BAT, inhalan alerjide nadiren faydalıdır, çünkü tanı rutin olarak sIgE nicelleştirmesi ve ST ile belirlenebilir. Bununla birlikte, lokal alerjik rinit vakalarında (pozitif burun provokasyon testleri ile saptanamayan sIgE seviyeleri ve negatif ST'ler), BAT vakaların% 50'sinde tanıya izin vermiştir110. Ayrıca, bazofil duyarlılığı ile nazal/bronşiyal provokasyon testlerine yanıt ile astım şiddeti ve omalizumab111,112 ile tedavinin etkinliği arasında bir korelasyon olduğu bildirilmiştir.

BAT ayrıca, ev tozu akarı ve polenler için alerjen immünoterapisini izlemek için de kullanılmıştır, çünkü bazofil duyarlılığı immünoterapi sırasında azalır, muhtemelen bloke edici IgG antikorlarının 113,114,115,116,117 paraziti nedeniyle.

Hymenopterazehir alerjisi
Hymenoptera venom alerjisinin tanısı rutin olarak ST ve serum sIgE'ye dayanmaktadır. BAT, yüksek duyarlılık (%85-100) ve özgüllük (%83-100) göstermiş olup, belirsiz sonuçlar veren olgularda veya düşündürücü klinik venom alerjisi öyküsü olan ancak saptanamayan sIgE ve negatif ST118,119 olan hastalarda yararlı olduğu bildirilmiştir. Bununla birlikte, BAT'ın bu reaksiyonlar için şiddeti öngörmediği görülmektedir120,121.

Hastaların% 60'ına kadarı hem yaban arısı hem de arı zehirine sIgE sergiler ve baskın alerjenin tanımlanması yeterli immünoterapi tedavisi için çok önemlidir. Bu vakalarda, BAT'ın baskın alerjen119,122,123,124'ün tanımlanmasında yararlı olduğu bildirilmiştir. Arı ve yaban arısı zehirlerinin majör alerjenlerine karşı sIgE, çift pozitifliği olan hastalarda BAT'ın her iki zehire de faydasını azaltabilse de, sIgE tayinlerinde123 esas olarak olumsuz sonuçları olan kişilerde yararlı bilgiler sağlar.

Bazı çalışmalar, BAT'ın zehir immünoterapisinin birikme aşamasında yan etkiler için prediktif bir biyobelirteç olarak yararlı olabileceğini düşündürmektedir, çünkü bu tedavi seçeneğinin bazofil duyarlılığını azalttığı bildirilmiştir. Bununla birlikte, reaktivite azalmaz ve bu BAT faydası günümüzde tartışmalı 13,120,125,126,127,128,129,130'dur.

Ürtiker ve anjiyoödem
Kronik ürtiker hastalarının bir alt kümesi, otoalerjenlere karşı IgE otoantikorları ve mast hücre yüzeyinde bulunan FcεRI veya IgE-FcεRI komplekslerini hedef alan IgG otoantikorları nedeniyle otoinmüsen patofizyolojisine sahiptir131.132. Klinik pratikte, bu tip kronik ürtikerin tanısı, kazara enfeksiyon riski taşıyan pozitif otolog serum ST'ye dayanmaktadır. BAT, kronik ürtiker şüphesi olan hastaların tanı ve izlenmesi için in vitro bir test olarak önerilmiştir. Bazofillerin yüzeyindeki CD63 ve CD203c ekspresyonunun, kronik ürtiker hastalarından serumlarla stimülasyonu takiben arttığı ve aktif otoantikorların 133.134.135.136.137 olduğunu gösterdiği bildirilmiştir. Son zamanlarda, BAT pozitif hastaların sıklıkla ürtiker aktivite skoru ile değerlendirilen en aktif hastalık durumunu yaşadıkları ve BAT138 negatif olanlara kıyasla üçüncü basamak tedavilerle (siklosporin A veya omalizumab) birlikte daha yüksek dozlarda antihistaminikler gerektirdikleri bildirilmiştir.

Protokol

Protokol performansı Helsinki Deklarasyonu'na göre yürütülmüş ve yerel Etik Komitesi (Comité de Ética para la Investigación Provincial de Málaga, İspanya) tarafından onaylanmıştır. Tüm denekler araştırma çalışması hakkında sözlü olarak bilgilendirildi ve ilgili bilgilendirilmiş onam formunu imzaladılar.

NOT: Mevcut protokol, yazarların günlük olarak kullandıkları BAT prosedürünü detaylandırmaktadır. Bununla birlikte, bu standartlaştırılmış bir yöntem değildir ve diğer yazarlar tarafından yayınlanan prosedürlerle farklılıklar vardır. Ana protokol modifikasyonları, IL-3'ün stimülasyon tamponunda kullanımı, uyaranla inkübasyon süresi, bazofil degranülasyonunu durdurma yöntemi ve akış sitometrisi stratejileri ile ilgilidir. Ayrıca, BAT için piyasada bulunan farklı kitler, üretici tarafından önerilen özel protokolleri içerir.

1. Numune hazırlama

  1. 9 mL heparinize tüplerde periferik kan toplayın ve deneysel protokol için gerekli olana kadar numuneyi bir rotorda oda sıcaklığında (RT) tutun.
  2. Negatif kontroller (2 tüp), pozitif kontroller (2 tüp) ve farklı alerjen/ilaç konsantrasyonları (test edilen her alerjen/ilaç konsantrasyonu başına 1 tüp) için 5 mL sitometre tüplerini etiketleyin. Tüpleri, tüplerin kaymadan mükemmel şekilde oturduğu bir rafa yerleştirin.
  3. %2 (v/v) HEPES, 78 mg/L NaCl, 3.7 mg/L KCl, 7.8 mg/L CaCl2, 3.3 mg/L MgCl2, 1 g/L HSA içeren çift damıtılmış suda stimülasyon tamponu hazırlayın. PH'ı 7,4'e ayarlayın ve 2 ng / mL'de IL-3 ekleyin. Genellikle 100 mL hazırlayın ve -20 ° C'de dondurulmak üzere 2.5 mL alikotlara bölün.
  4. PBS-Tween-20'de% 0.05 (v / v) (PBS-T) pozitif kontroller hazırlayın: Bazofillerin kalitesini doğrulamak için pozitif kontrol 1, N-Formilmetiyonil-lösil-fenilalanin (fMLP) (4 μM); Pozitif kontrol 2, IgE aracılı pozitif kontrol olarak Anti-IgE (0.05 mg/mL).
  5. Alerjeni/ilacı PBS-T'de istenen nihai konsantrasyonun 2 katında hazırlayın.
    NOT: Kullanılacak optimal alerjen/ilaç konsantrasyonları daha önce çok çeşitli konsantrasyonlar kullanılarak, doz-yanıt eğrileri ve aynı protokol adımları139'u izleyen sitotoksisite çalışmaları ile belirlenmelidir.

2. Boyama karışımı hazırlama

  1. Florokrom ile etiketlenmiş monoklonal antikorları, üreticinin önerdiği antikor konsantrasyonunu takiben veya önceki antikor titrasyonunu takiben stimülasyon tamponuna ekleyin. Bu protokolde her antikorun 1 μL'sini ekliyoruz (bazofil tanımlaması için CCR3-APC ve CD203c-PE; Bazofil aktivasyonu için CD63-FITC)20 μL stimülasyon tamponu başına 140 .
    NOT: Boyama karışımı preparatını ışıktan koruyun.
  2. Her tüpe 23 μL boyama karışımı ekleyin.

3. Kan stimülasyonu

  1. 1 ve 2 numaralı tüplere 100 μL PBS-T (negatif kontrol), 3 numaralı tüpe 100 μL fMLP, 4 numaralı tüpe 100 μL anti-IgE ve aşağıdaki tüplere farklı alerjen/ilaç konsantrasyonlarının 100 μL'sini ekleyin. Ön ısıtma reaktiflerine orta ajitasyonlu termostatik bir banyoda 37 ° C'de 10 dakika boyunca inkübe edin.
  2. Hemolizi önlemek için her tüpe nazikçe 100 μL kan ekleyin. Yavaşça vorteks tüpleri ve orta ajitasyonlu termostatik bir banyoda 37 ° C'de 25 dakika boyunca inkübe edin.
  3. Degranülasyonu durdurun, tüpleri en az 5 dakika boyunca 4 ° C'de tutun.
    NOT: Protokol burada 4 °C'de gerekirse 30-45 dakika duraklatılabilir141.142.143.

4. Eritrositlerin lize edilmesi

  1. Eritrositleri lize etmek için her tüpe 2 mL 1x lizing tamponu ekleyin. Her tüpü vorteks edin ve RT'de 5 dakika kuluçkaya yatırın.
    NOT: Bu adımda, tamponda bulunan fiksatif ajanlar (formaldehit) nedeniyle hücreler sabitlenir.
  2. 5 dakika boyunca 4 °C'de 300 x g'de santrifüj. Süper natantı boşaltın, rafı bir lavaboya çevirin. Hücreler tüplerin dibinde kalır.
  3. Hücreleri yıkamak için her tüpe 3 mL PBS-T ekleyin. Her tüpü vorteks.
  4. 5 dakika boyunca 4 °C'de 300 x g'de santrifüj. Süper natantı boşaltın, rafı bir lavaboya çevirin.
    NOT: Numuneleri 4 °C'de tutun, akış sitometresi elde edilene kadar ışıktan koruyun.

5. Akış sitometrisi edinimi

  1. Akış sitometresi ile örnekler alın (örneğin, BD FACSCalibur Akış Sitometresi). Akış sitometresini bilgisayar yazılımına bağlayın ve sitometrenin hazır olmasını bekleyin. Şablonu ve enstrüman ayarlarını yükleyin (Tablo 1).
  2. Örnek alımını başlatın.
  3. Aktif bazofillerin seçimi için aşağıdaki sitometre stratejilerini kullanın139.
    1. Lenfositleri Yan Saçılma (SSC) - İleri Saçılma (FSC) grafiğinden kapılayın.
    2. Lenfosit popülasyonundan bazofilleri CCR3 + CD203c + hücreleri olarak kapılayın. Tüp başına en az 500 bazofil elde edin.
    3. CD63'ü etkinleştirme işaretçisi olarak kullanarak etkinleştirmeyi analiz etmek için bir CCR3 - CD63 grafiği gösterin. Negatif kontrol tüplerini kullanarak CD63 negatif eşiğini yaklaşık %2,5'e ayarlayın.
    4. Tüm örnekleri alın.

Sonuçlar

Alerjenler veya ilaçlarla yapılan BAT, IgE'ye bağımlı aşırı duyarlılık reaksiyonlarının araştırılmasına izin verir. En iyi sonuçları elde etmek için bazofil reaktivitesi en az iki optimal konsantrasyonda ölçülmelidir34 ve aktivasyon, CD63'ün hücre yüzeyinde yukarı regülasyonu ile görselleştirilir. Alerjenler söz konusu olduğunda, ayrıca, bazofil reaktivitesini doğrulamak için, bazofil duyarlılığı, çoklu azalan alerjen konsantrasyonlarında reaktivite ölçül...

Tartışmalar

BAT, ilaçlar, yiyecekler veya inhalanlar gibi farklı tetikleyicilerin neden olduğu reaksiyonların yanı sıra bazı kronik ürtiker formlarında da yararlı olduğu gösterilen IgE aracılı alerjik reaksiyonların değerlendirilmesi için tamamlayıcı bir in vitro tanı testidir. Genel olarak, i) alerjen / ilaç ST'de yanlış pozitif sonuçlar üretiyorsa, BAT performansı dikkate alınmalıdır; ii) alerjen/ilacın ST veya sIgE ölçümü için kullanılamaması; iii) klinik öykü ile ST veya sIgE tayin...

Açıklamalar

Yazarların açıklayacak hiçbir şeyleri yoktur.

Teşekkürler

Claudia Corazza'ya paha biçilmez İngilizce dil desteği için teşekkür ederiz. Bu çalışma, MINECO Sağlık Enstitüsü "Carlos III" (ISCIII) tarafından desteklenmiştir (ERDF tarafından ortaklaşa finanse edilen hibe: "Una manera de hacer Europa"; Hibe No. PI20/01715; PI18/00095; PI17/01410; PI17/01318; PI17/01237 ve RETIC ARADYAL RD16/0006/0001; Endülüs Bölge Sağlık Bakanlığı (Hibe No. PI-0127-2020, PIO-0176-2018; PE-0172-2018; PE-0039-2018; PC-0098-2017; PI-0075-2017; PI-0241-2016). ID, bir Klinik Araştırmacıdır (B-0001-2017) ve AA, her ikisi de Endülüs Bölge Sağlık Bakanlığı tarafından desteklenen bir Kıdemli Doktora Sonrası Sözleşmeye (RH-0099-2020) sahiptir (ESF tarafından ortaklaşa finanse edilmektedir: "Andalucía se mueve con Europa").

Malzemeler

NameCompanyCatalog NumberComments
5 mL Round Bottom Polystyrene Test Tube, without Cap, NonsterileCorning352008
APC anti-human CD193 (CCR3) AntibodyBioLegend310708
BD FACSCalibur Flow CytometerBD Biosciences
Calcium chlorideSigma-AldrichC1016
FITC anti-human CD63 AntibodyBioLegend353006
HEPES (1 M)Thermo-Fisher15630106
Lysing Solution 10x concentratedBD Biosciences349202
Magnesium chlorideSigma-AldrichM8266
N-Formyl-Met-Leu-PheSigma-AldrichF3506
PE anti-human CD203c (E-NPP3) AntibodyBioLegend324606
Potassium chlorideSigma-AldrichP9541
Purified Mouse Anti-Human IgEBD Biosciences555857
Recombinant Human IL-3R&D Systems203-IL
Sheath FluidBD Biosciences342003
Sodium chlorideSigma-AldrichS3014
TUBE 9 mL LH Lithium HeparinGreiner Bio-One455084
Tween 20Sigma-AldrichP1379

Referanslar

  1. Mayorga, C., et al. In vitro tests for drug hypersensitivity reactions: an ENDA/EAACI Drug Allergy Interest Group position paper. Allergy. 71 (8), 1103-1134 (2016).
  2. Romano, A., et al. Towards a more precise diagnosis of hypersensitivity to beta-lactams - an EAACI position paper. Allergy. 75 (6), 1300-1315 (2020).
  3. Garvey, L. H., et al. An EAACI position paper on the investigation of perioperative immediate hypersensitivity reactions. Allergy. 74 (10), 1872-1884 (2019).
  4. Gomes, E. R., et al. Drug hypersensitivity in children: report from the pediatric task force of the EAACI Drug Allergy Interest Group. Allergy. 71 (2), 149-161 (2016).
  5. Ansotegui, I. J., et al. IgE allergy diagnostics and other relevant tests in allergy, a World Allergy Organization position paper. World Allergy Organization Journal. 13 (2), 100080 (2020).
  6. Jeebhay, M. F., et al. Food processing and occupational respiratory allergy- An EAACI position paper. Allergy. 74 (10), 1852-1871 (2019).
  7. Ebo, D. G., et al. Flow-assisted allergy diagnosis: current applications and future perspectives. Allergy. 61 (9), 1028-1039 (2006).
  8. Bochner, B. S. Systemic activation of basophils and eosinophils: markers and consequences. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 106 (5), 292-302 (2000).
  9. Ghannadan, M., et al. Detection of novel CD antigens on the surface of human mast cells and basophils. International Archives of Allergy and Immunology. 127 (4), 299-307 (2002).
  10. Hoffmann, H. J., et al. The clinical utility of basophil activation testing in diagnosis and monitoring of allergic disease. Allergy. 70 (11), 1393-1405 (2015).
  11. Sainte-Laudy, J., Sabbah, A., Drouet, M., Lauret, M. G., Loiry, M. Diagnosis of venom allergy by flow cytometry. Correlation with clinical history, skin tests, specific IgE, histamine and leukotriene C4 release. Clinical & Experimental Allergy. 30 (8), 1166-1171 (2000).
  12. Sturm, G. J., et al. The CD63 basophil activation test in Hymenoptera venom allergy: a prospective study. Allergy. 59 (10), 1110-1117 (2004).
  13. Erdmann, S. M., et al. The basophil activation test in wasp venom allergy: sensitivity, specificity and monitoring specific immunotherapy. Allergy. 59 (10), 1102-1109 (2004).
  14. De Weck, A. L., et al. Diagnostic tests based on human basophils: more potentials and perspectives than pitfalls. International Archives of Allergy and Immunology. 146 (3), 177-189 (2008).
  15. Buhring, H. J., Streble, A., Valent, P. The basophil-specific ectoenzyme E-NPP3 (CD203c) as a marker for cell activation and allergy diagnosis. International Archives of Allergy and Immunology. 133 (4), 317-329 (2004).
  16. Knol, E. F., Mul, F. P., Jansen, H., Calafat, J., Roos, D. Monitoring human basophil activation via CD63 monoclonal antibody 435. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 88 (3), 328-338 (1991).
  17. Fureder, W., Agis, H., Sperr, W. R., Lechner, K., Valent, P. The surface membrane antigen phenotype of human blood basophils. Allergy. 49 (10), 861-865 (1994).
  18. Sanz, M. L., et al. Allergen-induced basophil activation: CD63 cell expression detected by flow cytometry in patients allergic to Dermatophagoides pteronyssinus and Lolium perenne. Clinical & Experimental Allergy. 31 (7), 1007-1013 (2001).
  19. Monneret, G., et al. Monitoring of basophil activation using CD63 and CCR3 in allergy to muscle relaxant drugs. Clin Immunol. 102 (2), 192-199 (2002).
  20. Sanz, M. L., et al. Flow cytometric basophil activation test by detection of CD63 expression in patients with immediate-type reactions to betalactam antibiotics. Clinical & Experimental Allergy. 32 (2), 277-286 (2002).
  21. Ebo, D. G., et al. Flow cytometric analysis of in vitro activated basophils, specific IgE and skin tests in the diagnosis of pollen-associated food allergy. Cytometry Part B: Clinical Cytometry. 64 (1), 28-33 (2005).
  22. Sudheer, P. S., Hall, J. E., Read, G. F., Rowbottom, A. W., Williams, P. E. Flow cytometric investigation of peri-anaesthetic anaphylaxis using CD63 and CD203c. Anaesthesia. 60 (3), 251-256 (2005).
  23. Binder, M., Fierlbeck, G., King, T., Valent, P., Buhring, H. J. Individual hymenoptera venom compounds induce upregulation of the basophil activation marker ectonucleotide pyrophosphatase/phosphodiesterase 3 (CD203c) in sensitized patients. International Archives of Allergy and Immunology. 129 (2), 160-168 (2002).
  24. Hauswirth, A. W., et al. Recombinant allergens promote expression of CD203c on basophils in sensitized individuals. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 110 (1), 102-109 (2002).
  25. Boumiza, R., et al. Marked improvement of the basophil activation test by detecting CD203c instead of CD63. Clinical & Experimental Allergy. 33 (2), 259-265 (2003).
  26. Macglashan, D. Expression of CD203c and CD63 in human basophils: relationship to differential regulation of piecemeal and anaphylactic degranulation processes. Clinical & Experimental Allergy. 40 (9), 1365-1377 (2010).
  27. Mayorga, C., Dona, I., Perez-Inestrosa, E., Fernandez, T. D., Torres, M. J. The Value of In Vitro Tests to DiminishDrug Challenges. International Journal of Molecular Sciences. 18 (6), (2017).
  28. Brockow, K., et al. General considerations for skin test procedures in the diagnosis of drug hypersensitivity. Allergy. 57 (1), 45-51 (2002).
  29. Brockow, K., et al. Skin test concentrations for systemically administered drugs -- an ENDA/EAACI Drug Allergy Interest Group position paper. Allergy. 68 (6), 702-712 (2013).
  30. Torres, M. J., et al. Approach to the diagnosis of drug hypersensitivity reactions: similarities and differences between Europe and North America. Clinical and Translational Allergy. 7, 7 (2017).
  31. Mayorga, C., et al. In vitro tests for drug hypersensitivity reactions: an ENDA/EAACI Drug Allergy Interest Group position paper. Allergy. 71 (8), 1103-1134 (2016).
  32. Mayorga, C., et al. Controversies in drug allergy: In vitro testing. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 143 (1), 56-65 (2019).
  33. Aberer, W., et al. Drug provocation testing in the diagnosis of drug hypersensitivity reactions: general considerations. Allergy. 58 (9), 854-863 (2003).
  34. De Week, A. L., et al. Diagnosis of immediate-type beta-lactam allergy in vitro by flow-cytometric basophil activation test and sulfidoleukotriene production: a multicenter study. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 19 (2), 91-109 (2009).
  35. Abuaf, N., et al. Comparison of two basophil activation markers CD63 and CD203c in the diagnosis of amoxicillin allergy. Clinical & Experimental Allergy. 38 (6), 921-928 (2008).
  36. Torres, M. J., et al. The diagnostic interpretation of basophil activation test in immediate allergic reactions to betalactams. Clinical & Experimental Allergy. 34 (11), 1768-1775 (2004).
  37. Torres, M. J., et al. Clavulanic acid can be the component in amoxicillin-clavulanic acid responsible for immediate hypersensitivity reactions. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 125 (2), 502-505 (2010).
  38. Eberlein, B., et al. A new basophil activation test using CD63 and CCR3 in allergy to antibiotics. Clinical & Experimental Allergy. 40 (3), 411-418 (2010).
  39. Sanchez-Morillas, L., et al. Selective allergic reactions to clavulanic acid: a report of 9 cases. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 126 (1), 177-179 (2010).
  40. Leysen, J., et al. Allergy to rocuronium: from clinical suspicion to correct diagnosis. Allergy. 66 (8), 1014-1019 (2011).
  41. Ebo, D. G., et al. Flow-assisted diagnostic management of anaphylaxis from rocuronium bromide. Allergy. 61 (8), 935-939 (2006).
  42. Kvedariene, V., et al. Diagnosis of neuromuscular blocking agent hypersensitivity reactions using cytofluorimetric analysis of basophils. Allergy. 61 (3), 311-315 (2006).
  43. Hagau, N., Gherman-Ionica, N., Sfichi, M., Petrisor, C. Threshold for basophil activation test positivity in neuromuscular blocking agents hypersensitivity reactions. Allergy Asthma Clin Immunol. 9 (1), 42 (2013).
  44. Uyttebroek, A. P., et al. Flowcytometric diagnosis of atracurium-induced anaphylaxis. Allergy. 69 (10), 1324-1332 (2014).
  45. Abuaf, N., et al. Validation of a flow cytometric assay detecting in vitro basophil activation for the diagnosis of muscle relaxant allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 104 (2), 411-418 (1999).
  46. Aranda, A., et al. In vitro evaluation of IgE-mediated hypersensitivity reactions to quinolones. Allergy. 66 (2), 247-254 (2011).
  47. Fernandez, T. D., et al. Hypersensitivity to fluoroquinolones: The expression of basophil activation markers depends on the clinical entity and the culprit fluoroquinolone. Medicine (Baltimore). 95 (23), 3679 (2016).
  48. Mayorga, C., et al. Fluoroquinolone photodegradation influences specific basophil activation. International Archives of Allergy and Immunology. 160 (4), 377-382 (2013).
  49. Rouzaire, P., et al. Negativity of the basophil activation test in quinolone hypersensitivity: a breakthrough for provocation test decision-making. International Archives of Allergy and Immunology. 157 (3), 299-302 (2012).
  50. Hagau, N., Longrois, D., Petrisor, C. Threshold for positivity and optimal dipyrone concentration in flow cytometry-assisted basophil activation test. Allergy, Asthma & Immunology Research. 5 (6), 383-388 (2013).
  51. Gamboa, P. M., et al. Use of CD63 expression as a marker of in vitro basophil activation and leukotriene determination in metamizol allergic patients. Allergy. 58 (4), 312-317 (2003).
  52. Gomez, E., et al. Immunoglobulin E-mediated immediate allergic reactions to dipyrone: value of basophil activation test in the identification of patients. Clinical & Experimental Allergy. 39 (8), 1217-1224 (2009).
  53. Pinnobphun, P., Buranapraditkun, S., Kampitak, T., Hirankarn, N., Klaewsongkram, J. The diagnostic value of basophil activation test in patients with an immediate hypersensitivity reaction to radiocontrast media. Annals of Allergy, Asthma & Immunology. 106 (5), 387-393 (2011).
  54. Salas, M., et al. Diagnosis of immediate hypersensitivity reactions to radiocontrast media. Allergy. 68 (9), 1203-1206 (2013).
  55. Chirumbolo, S. Basophil activation test (BAT) in the diagnosis of immediate hypersensitivity reactions to radiocontrast media. Allergy. 68 (12), 1627-1628 (2013).
  56. Dona, I., et al. Hypersensitivity Reactions to Multiple Iodinated Contrast Media. Frontiers in Pharmacology. 11, 575437 (2020).
  57. Giavina-Bianchi, P., Galvao, V. R., Picard, M., Caiado, J., Castells, M. C. Basophil Activation Test is a Relevant Biomarker of the Outcome of Rapid Desensitization in Platinum Compounds-Allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology Practice. 5 (3), 728-736 (2017).
  58. Iwamoto, T., et al. Evaluation of basophil CD203c as a predictor of carboplatin-related hypersensitivity reaction in patients with gynecologic cancer. Biological and Pharmaceutical Bulletin. 35 (9), 1487-1495 (2012).
  59. Iwamoto, T., et al. Carboplatin-induced severe hypersensitivity reaction: role of IgE-dependent basophil activation and FcepsilonRI. Cancer Science. 105 (11), 1472-1479 (2014).
  60. Muraro, A., et al. EAACI food allergy and anaphylaxis guidelines: diagnosis and management of food allergy. Allergy. 69 (8), 1008-1025 (2014).
  61. Sato, S., et al. Basophil activation marker CD203c is useful in the diagnosis of hen's egg and cow's milk allergies in children. International Archives of Allergy and Immunology. 152, 54-61 (2010).
  62. Ciepiela, O., et al. Basophil activation test based on the expression of CD203c in the diagnostics of cow milk allergy in children. European Journal of Medical Research. 15, 21-26 (2010).
  63. Ocmant, A., et al. Basophil activation tests for the diagnosis of food allergy in children. Clinical & Experimental Allergy. 39 (8), 1234-1245 (2009).
  64. Carroccio, A., et al. A comparison between two different in vitro basophil activation tests for gluten- and cow's milk protein sensitivity in irritable bowel syndrome (IBS)-like patients. Clinical Chemistry and Laboratory Medicine. 51 (6), 1257-1263 (2013).
  65. Tokuda, R., et al. Antigen-induced expression of CD203c on basophils predicts IgE-mediated wheat allergy. Allergology International. 58 (2), 193-199 (2009).
  66. Chinuki, Y., et al. CD203c expression-based basophil activation test for diagnosis of wheat-dependent exercise-induced anaphylaxis. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 129 (5), 1404-1406 (2012).
  67. Carroccio, A., et al. Non-celiac wheat sensitivity diagnosed by double-blind placebo-controlled challenge: exploring a new clinical entity. Am J Gastroenterol. 107 (12), 1898-1906 (2012).
  68. Carroccio, A., et al. A cytologic assay for diagnosis of food hypersensitivity in patients with irritable bowel syndrome. Clin Gastroenterol Hepatol. 8 (3), 254-260 (2010).
  69. Santos, A. F., et al. Basophil activation test discriminates between allergy and tolerance in peanut-sensitized children. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 134 (3), 645-652 (2014).
  70. Glaumann, S., et al. Basophil allergen threshold sensitivity, CD-sens, IgE-sensitization and DBPCFC in peanut-sensitized children. Allergy. 67 (2), 242-247 (2012).
  71. Javaloyes, G., et al. Performance of different in vitro techniques in the molecular diagnosis of peanut allergy. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 22 (7), 508-513 (2012).
  72. Glaumann, S., Nopp, A., Johansson, S. G., Borres, M. P., Nilsson, C. Oral peanut challenge identifies an allergy but the peanut allergen threshold sensitivity is not reproducible. PLoS One. 8 (1), 53465 (2013).
  73. Elizur, A., et al. NUT Co Reactivity - ACquiring Knowledge for Elimination Recommendations (NUT CRACKER) study. Allergy. 73 (3), 593-601 (2018).
  74. Cucu, T., De Meulenaer, B., Bridts, C., Devreese, B., Ebo, D. Impact of thermal processing and the Maillard reaction on the basophil activation of hazelnut allergic patients. Food Chem Toxicol. 50 (5), 1722-1728 (2012).
  75. Worm, M., et al. Impact of native, heat-processed and encapsulated hazelnuts on the allergic response in hazelnut-allergic patients. Clinical & Experimental Allergy. 39 (1), 159-166 (2009).
  76. Brandstrom, J., et al. Basophil allergen threshold sensitivity and component-resolved diagnostics improve hazelnut allergy diagnosis. Clinical & Experimental Allergy. 45 (9), 1412-1418 (2015).
  77. Lotzsch, B., Dolle, S., Vieths, S., Worm, M. Exploratory analysis of CD63 and CD203c expression in basophils from hazelnut sensitized and allergic individuals. Clinical and Translational Allergy. 6, 45 (2016).
  78. Ebo, D. G., Bridts, C. H., Hagendorens, M. M., De Clerck, L. S., Stevens, W. J. Scampi allergy: from fancy name-giving to correct diagnosis. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 18 (3), 228-230 (2008).
  79. Gamboa, P. M., et al. Component-resolved in vitro diagnosis in peach-allergic patients. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 19 (1), 13-20 (2009).
  80. Gamboa, P. M., et al. Two different profiles of peach allergy in the north of Spain. Allergy. 62 (4), 408-414 (2007).
  81. Diaz-Perales, A., et al. Recombinant Pru p 3 and natural Pru p 3, a major peach allergen, show equivalent immunologic reactivity: a new tool for the diagnosis of fruit allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 111 (3), 628-633 (2003).
  82. Erdmann, S. M., Heussen, N., Moll-Slodowy, S., Merk, H. F., Sachs, B. CD63 expression on basophils as a tool for the diagnosis of pollen-associated food allergy: sensitivity and specificity. Clinical & Experimental Allergy. 33 (5), 607-614 (2003).
  83. Erdmann, S. M., et al. In vitro analysis of birch-pollen-associated food allergy by use of recombinant allergens in the basophil activation test. International Archives of Allergy and Immunology. 136 (3), 230-238 (2005).
  84. Rubio, A., et al. Benefit of the basophil activation test in deciding when to reintroduce cow's milk in allergic children. Allergy. 66 (1), 92-100 (2011).
  85. Decuyper, I. i., et al. Performance of basophil activation test and specific IgG4 as diagnostic tools in nonspecific lipid transfer protein allergy: Antwerp-Barcelona comparison. Allergy. 75 (3), 616-624 (2020).
  86. Mayorga, C., et al. Basophil response to peanut allergens in Mediterranean peanut-allergic patients. Allergy. 69 (7), 964-968 (2014).
  87. Glaumann, S., et al. Evaluation of basophil allergen threshold sensitivity (CD-sens) to peanut and Ara h 8 in children IgE-sensitized to Ara h 8. Clinical and Molecular Allergy. 13 (1), 5 (2015).
  88. Wolbing, F., et al. The clinical relevance of birch pollen profilin cross-reactivity in sensitized patients. Allergy. 72 (4), 562-569 (2017).
  89. Commins, S. P., et al. Delayed clinical and ex vivo response to mammalian meat in patients with IgE to galactose-alpha-1,3-galactose. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 134 (1), 108-115 (2014).
  90. Santos, A. F., et al. Distinct parameters of the basophil activation test reflect the severity and threshold of allergic reactions to peanut. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 135 (1), 179-186 (2015).
  91. Song, Y., et al. Correlations between basophil activation, allergen-specific IgE with outcome and severity of oral food challenges. Annals of Allergy, Asthma & Immunology. 114 (4), 319-326 (2015).
  92. Chinthrajah, R. S., et al. Development of a tool predicting severity of allergic reaction during peanut challenge. Annals of Allergy, Asthma & Immunology. 121 (1), 69-76 (2018).
  93. Santos, A. F., Shreffler, W. G. Road map for the clinical application of the basophil activation test in food allergy. Clinical & Experimental Allergy. 47 (9), 1115-1124 (2017).
  94. Santos, A. F., et al. Biomarkers of severity and threshold of allergic reactions during oral peanut challenges. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 146 (2), 344-355 (2020).
  95. Reier-Nilsen, T., et al. Predicting reactivity threshold in children with anaphylaxis to peanut. Clinical & Experimental Allergy. 48 (4), 415-423 (2018).
  96. Chapuis, A., et al. h 2 basophil activation test does not predict clinical reactivity to peanut. Journal of Allergy and Clinical Immunology Practice. 6 (5), 1772-1774 (2018).
  97. Patil, S. U., et al. Early decrease in basophil sensitivity to Ara h 2 precedes sustained unresponsiveness after peanut oral immunotherapy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 144 (5), 1310-1319 (2019).
  98. Chinthrajah, R. S., et al. Sustained outcomes in oral immunotherapy for peanut allergy (POISED study): a large, randomised, double-blind, placebo-controlled, phase 2 study. Lancet. 394 (10207), 1437-1449 (2019).
  99. Kim, E. H., et al. Long-term sublingual immunotherapy for peanut allergy in children: Clinical and immunologic evidence of desensitization. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 144 (5), 1320-1326 (2019).
  100. Tsai, M., Mukai, K., Chinthrajah, R. S., Nadeau, K. C., Galli, S. J. Sustained successful peanut oral immunotherapy associated with low basophil activation and peanut-specific IgE. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 145 (3), 885-896 (2020).
  101. Nachshon, L., et al. Efficacy and Safety of Sesame Oral Immunotherapy-A Real-World, Single-Center Study. Journal of Allergy and Clinical Immunology Practice. 7 (8), 2775-2781 (2019).
  102. Goldberg, M. R., et al. Efficacy of baked milk oral immunotherapy in baked milk-reactive allergic patients. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 136 (6), 1601-1606 (2015).
  103. Keet, C. A., et al. The safety and efficacy of sublingual and oral immunotherapy for milk allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 129 (2), 448-455 (2012).
  104. Matsui, T., et al. Changes in passively-sensitized basophil activation to alphaS1-casein after oral immunotherapy. Immunity, Inflammation and Disease. 8 (2), 188-197 (2020).
  105. Giavi, S., et al. Oral immunotherapy with low allergenic hydrolysed egg in egg allergic children. Allergy. 71 (11), 1575-1584 (2016).
  106. Jones, S. M., et al. Clinical efficacy and immune regulation with peanut oral immunotherapy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 124 (2), 292-300 (2009).
  107. Burks, A. W., et al. Oral immunotherapy for treatment of egg allergy in children. New England Journal of Medicine. 367 (3), 233-243 (2012).
  108. Elizur, A., et al. Clinical and laboratory 2-year outcome of oral immunotherapy in patients with cow's milk allergy. Allergy. 71 (2), 275-278 (2016).
  109. Gernez, Y., et al. Basophil CD203c levels are increased at baseline and can be used to monitor omalizumab treatment in subjects with nut allergy. International Archives of Allergy and Immunology. 154 (4), 318-327 (2011).
  110. Gomez, E., et al. Role of the basophil activation test in the diagnosis of local allergic rhinitis. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 132 (4), 975-976 (2013).
  111. Nopp, A., et al. Basophil allergen threshold sensitivity: a useful approach to anti-IgE treatment efficacy evaluation. Allergy. 61 (3), 298-302 (2006).
  112. Dahlen, B., et al. Basophil allergen threshold sensitivity, CD-sens, is a measure of allergen sensitivity in asthma. Clinical & Experimental Allergy. 41 (8), 1091-1097 (2011).
  113. Lalek, N., Kosnik, M., Silar, M., Korosec, P. Immunoglobulin G-dependent changes in basophil allergen threshold sensitivity during birch pollen immunotherapy. Clinical & Experimental Allergy. 40 (8), 1186-1193 (2010).
  114. Schmid, J. M., Wurtzen, P. A., Dahl, R., Hoffmann, H. J. Early improvement in basophil sensitivity predicts symptom relief with grass pollen immunotherapy. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 134 (3), 741-744 (2014).
  115. Sharif, H., et al. Immunologic mechanisms of a short-course of Lolium perenne peptide immunotherapy: A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 144 (3), 738-749 (2019).
  116. Kim, S. H., et al. Changes in basophil activation during immunotherapy with house dust mite and mugwort in patients with allergic rhinitis. Asia Pacific Allergy. 8 (1), 6 (2018).
  117. Feng, M., et al. Allergen Immunotherapy-Induced Immunoglobulin G4 Reduces Basophil Activation in House Dust Mite-Allergic Asthma Patients. Frontiers in Cell and Developmental Biology. 8, 30 (2020).
  118. Korosec, P., et al. Clinical routine utility of basophil activation testing for diagnosis of hymenoptera-allergic patients with emphasis on individuals with negative venom-specific IgE antibodies. International Archives of Allergy and Immunology. 161 (4), 363-368 (2013).
  119. Ebo, D. G., Hagendorens, M. M., Bridts, C. H., De Clerck, L. S., Stevens, W. J. Hymenoptera venom allergy: taking the sting out of difficult cases. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 17 (6), 357-360 (2007).
  120. Ebo, D. G., et al. Flow-assisted quantification of in vitro activated basophils in the diagnosis of wasp venom allergy and follow-up of wasp venom immunotherapy. Cytometry Part B: Clinical Cytometry. 72 (3), 196-203 (2007).
  121. Ott, H., Tenbrock, K., Baron, J., Merk, H., Lehmann, S. Basophil activation test for the diagnosis of hymenoptera venom allergy in childhood: a pilot study. Klin Padiatr. 223 (1), 27-32 (2011).
  122. Eberlein-Konig, B., Rakoski, J., Behrendt, H., Ring, J. Use of CD63 expression as marker of in vitro basophil activation in identifying the culprit in insect venom allergy. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 14 (1), 10-16 (2004).
  123. Eberlein, B., Krischan, L., Darsow, U., Ollert, M., Ring, J. Double positivity to bee and wasp venom: improved diagnostic procedure by recombinant allergen-based IgE testing and basophil activation test including data about cross-reactive carbohydrate determinants. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 130 (1), 155-161 (2012).
  124. Sturm, G. J., et al. Inconsistent results of diagnostic tools hamper the differentiation between bee and vespid venom allergy. PLoS One. 6 (6), 20842 (2011).
  125. Zitnik, S. E., et al. Monitoring honeybee venom immunotherapy in children with the basophil activation test. Pediatric Allergy and Immunology. 23 (2), 166-172 (2012).
  126. Kosnik, M., Silar, M., Bajrovic, N., Music, E., Korosec, P. High sensitivity of basophils predicts side-effects in venom immunotherapy. Allergy. 60 (11), 1401-1406 (2005).
  127. Celesnik, N., et al. Short-term venom immunotherapy induces desensitization of FcepsilonRI-mediated basophil response. Allergy. 67 (12), 1594-1600 (2012).
  128. Nullens, S., et al. Basophilic histamine content and release during venom immunotherapy: insights by flow cytometry. Cytometry Part B: Clinical Cytometry. 84 (3), 173-178 (2013).
  129. Bidad, K., Nawijn, M. C., Van Oosterhout, A. J., Van Der Heide, S., Elberink, J. N. Basophil activation test in the diagnosis and monitoring of mastocytosis patients with wasp venom allergy on immunotherapy. Cytometry Part B: Clinical Cytometry. 86 (3), 183-190 (2014).
  130. Eberlein-Konig, B., Schmidt-Leidescher, C., Behrendt, H., Ring, J. Predicting side-effects in venom immunotherapy by basophil activation. Allergy. 61 (7), 897 (2006).
  131. Kikuchi, Y., Kaplan, A. P. Mechanisms of autoimmune activation of basophils in chronic urticaria. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 107 (6), 1056-1062 (2001).
  132. Huston, D. P., Sabato, V. Decoding the Enigma of Urticaria and Angioedema. Journal of Allergy and Clinical Immunology Practice. 6 (4), 1171-1175 (2018).
  133. Netchiporouk, E., et al. Positive CD63 Basophil Activation Tests Are Common in Children with Chronic Spontaneous Urticaria and Linked to High Disease Activity. International Archives of Allergy and Immunology. 171 (2), 81-88 (2016).
  134. Irinyi, B., et al. Extended diagnostic value of autologous serum skin test and basophil CD63 expression assay in chronic urticaria. British Journal of Dermatology. 168 (3), 656-658 (2013).
  135. Chen, Q., et al. Basophil CD63 expression in chronic spontaneous urticaria: correlation with allergic sensitization, serum autoreactivity and basophil reactivity. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology. 31 (3), 463-468 (2017).
  136. Wedi, B., Novacovic, V., Koerner, M., Kapp, A. Chronic urticaria serum induces histamine release, leukotriene production, and basophil CD63 surface expression--inhibitory effects ofanti-inflammatory drugs. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 105 (3), 552-560 (2000).
  137. Yasnowsky, K. M., et al. Chronic urticaria sera increase basophil CD203c expression. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 117 (6), 1430-1434 (2006).
  138. Curto-Barredo, L., et al. Basophil Activation Test identifies the patients with Chronic Spontaneous Urticaria suffering the most active disease. Immunity, Inflammation and Disease. 4 (4), 441-445 (2016).
  139. Santos, A. F., Alpan, O., Hoffmann, H. J. Basophil activation test: Mechanisms and considerations for use in clinical trials and clinical practice. Allergy. , (2021).
  140. Boumiza, R., Debard, A. L., Monneret, G. The basophil activation test by flow cytometry: recent developments in clinical studies, standardization and emerging perspectives. Clinical and Molecular Allergy. 3, 9 (2005).
  141. Aljadi, Z., et al. Activation of basophils is a new and sensitive marker of biocompatibility in hemodialysis. Artif Organs. 38 (11), 945-953 (2014).
  142. Rasmussen, P., Spillner, E., Hoffmann, H. J. Inhibiting phosphatase SHIP-1 enhances suboptimal IgE-mediated activation of human blood basophils but inhibits IgE-mediated activation of cultured human mast cells. Immunology Letters. 210, 40-46 (2019).
  143. Mueller-Wirth, N., et al. IgE-mediated chlorhexidine allergy-Cross-reactivity with other biguanide disinfectants. Allergy. 75 (12), 3237-3247 (2020).
  144. Johansson, S. G., et al. Passive IgE-sensitization by blood transfusion. Allergy. 60 (9), 1192-1199 (2005).
  145. Ariza, A., et al. Basophil activation after nonsteroidal anti-inflammatory drugs stimulation in patients with immediate hypersensitivity reactions to these drugs. Cytometry A. 85 (5), 400-407 (2014).
  146. Sturm, G. J., et al. The basophil activation test in the diagnosis of allergy: technical issues and critical factors. Allergy. 64 (9), 1319-1326 (2009).
  147. Iqbal, K., Bhargava, K., Skov, P. S., Falkencrone, S., Grattan, C. E. A positive serum basophil histamine release assay is a marker for ciclosporin-responsiveness in patients with chronic spontaneous urticaria. Clinical and Translational Allergy. 2 (1), 19 (2012).
  148. Korosec, P., et al. high-affinity IgE receptors, and CCL2 in human anaphylaxis. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 140 (3), 750-758 (2017).
  149. Fernandez, T. D., et al. Negativization rates of IgE radioimmunoassay and basophil activation test in immediate reactions to penicillins. Allergy. 64 (2), 242-248 (2009).
  150. Kwok, M., Lack, G., Santos, A. F. Improved standardisation of the whole blood basophil activation test to peanut. Clinical and Translational Allergy. 8 (26), 15-16 (2017).
  151. Mukai, K., et al. Assessing basophil activation by using flow cytometry and mass cytometry in blood stored 24 hours before analysis. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 139 (3), 889-899 (2017).
  152. Sousa, N., Martinez-Aranguren, R., Fernandez-Benitez, M., Ribeiro, F., Sanz, M. L. Comparison of basophil activation test results in blood preserved in acid citrate dextrose and EDTA. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 20 (6), 535-536 (2010).
  153. Knol, E. F., Koenderman, L., Mul, F. P., Verhoeven, A. J., Roos, D. Differential activation of human basophils by anti-IgE and formyl-methionyl-leucyl-phenylalanine. Indications for protein kinase C-dependent and -independent activation pathways. European Journal of Immunology. 21 (4), 881-885 (1991).
  154. Macglashan, D. W. Basophil activation testing. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 132 (4), 777-787 (2013).
  155. Macglashan, D., Moore, G., Muchhal, U. Regulation of IgE-mediated signalling in human basophils by CD32b and its role in Syk down-regulation: basic mechanisms in allergic disease. Clinical & Experimental Allergy. 44 (5), 713-723 (2014).
  156. Macglashan, D. Subthreshold desensitization of human basophils re-capitulates the loss of Syk and FcepsilonRI expression characterized by other methods of desensitization. Clinical & Experimental Allergy. 42 (7), 1060-1070 (2012).
  157. Grochowy, G., Hermiston, M. L., Kuhny, M., Weiss, A., Huber, M. Requirement for CD45 in fine-tuning mast cell responses mediated by different ligand-receptor systems. Cell Signaling. 21 (8), 1277-1286 (2009).
  158. Schroeder, J. T., Chichester, K. L., Bieneman, A. P. Human basophils secrete IL-3: evidence of autocrine priming for phenotypic and functional responses in allergic disease. Journal of Immunology. 182 (4), 2432-2438 (2009).
  159. Ocmant, A., et al. Flow cytometry for basophil activation markers: the measurement of CD203c up-regulation is as reliable as CD63 expression in the diagnosis of cat allergy. Journal of Immunology Methods. 320 (1-2), 40-48 (2007).
  160. Gentinetta, T., et al. Individual IL-3 priming is crucial for consistent in vitro activation of donor basophils in patients with chronic urticaria. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 128 (6), 1227-1234 (2011).
  161. Sturm, E. M., et al. CD203c-based basophil activation test in allergy diagnosis: characteristics and differences to CD63 upregulation. Cytometry Part B: Clinical Cytometry. 78 (5), 308-318 (2010).
  162. Hausmann, O. V., et al. Robust expression of CCR3 as a single basophil selection marker in flow cytometry. Allergy. 66 (1), 85-91 (2011).
  163. Nucera, E., et al. Utility of Basophil Activation Test for monitoring the acquisition of clinical tolerance after oral desensitization to cow's milk: Pilot study. United European Gastroenterol Journal. 3 (3), 272-276 (2015).
  164. Imoto, Y., et al. Peripheral basophil reactivity, CD203c expression by Cryj1 stimulation, is useful for diagnosing seasonal allergic rhinitis by Japanese cedar pollen. Immunity, Inflammation and Disease. 3 (3), 300-308 (2015).
  165. Konstantinou, G. N., et al. EAACI taskforce position paper: evidence for autoimmune urticaria and proposal for defining diagnostic criteria. Allergy. 68 (1), 27-36 (2013).
  166. Santos, A. F., Becares, N., Stephens, A., Turcanu, V., Lack, G. The expression of CD123 can decrease with basophil activation: implications for the gating strategy of the basophil activation test. Clinical and Translational Allergy. 6, 11 (2016).
  167. Dijkstra, D., et al. Identification and quantification of basophils in the airways of asthmatics following segmental allergen challenge. Cytometry A. 85 (7), 580-587 (2014).
  168. Dijkstra, D., Meyer-Bahlburg, A. Human Basophils Modulate Plasma Cell Differentiation and Maturation. Journal of Immunology. 198 (1), 229-238 (2017).
  169. Sihra, B. S., Kon, O. M., Grant, J. A., Kay, A. B. Expression of high-affinity IgE receptors (Fc epsilon RI) on peripheral blood basophils, monocytes, and eosinophils in atopic and nonatopic subjects: relationship to total serum IgE concentrations. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 99 (5), 699-706 (1997).
  170. Dehlink, E., Baker, A. H., Yen, E., Nurko, S., Fiebiger, E. Relationships between levels of serum IgE, cell-bound IgE, and IgE-receptors on peripheral blood cells in a pediatric population. PLoS One. 5 (8), 12204 (2010).
  171. Hoffmann, H. J., Frandsen, P. M., Christensen, L. H., Schiotz, P. O., Dahl, R. Cultured human mast cells are heterogeneous for expression of the high-affinity IgE receptor FcepsilonRI. International Archives of Allergy and Immunology. 157 (3), 246-250 (2012).
  172. Ebo, D. G., et al. Analyzing histamine release by flow cytometry (HistaFlow): a novel instrument to study the degranulation patterns of basophils. Journal of Immunology Methods. 375 (1-2), 30-38 (2012).
  173. Macglashan, D. Marked differences in the signaling requirements for expression of CD203c and CD11b versus CD63 expression and histamine release in human basophils. International Archives of Allergy and Immunology. 159 (3), 243-252 (2012).
  174. Torres, M. J., et al. Clavulanic acid can be the component in amoxicillin-clavulanic acid responsible for immediate hypersensitivity reactions. Journal of Allergy and Clinical Immunology. 125 (2), 502-505 (2010).
  175. Ariza, A., et al. Pyrazolones metabolites are relevant for identifying selective anaphylaxis to metamizole. Scientific Reports. 6, 23845 (2016).

Yeniden Basımlar ve İzinler

Bu JoVE makalesinin metnini veya resimlerini yeniden kullanma izni talebi

Izin talebi

Daha Fazla Makale Keşfet

T pSay 171Bazofilalerjenilaalerjitanin vitro y ntemCD63CD203c

This article has been published

Video Coming Soon

JoVE Logo

Gizlilik

Kullanım Şartları

İlkeler

Bize Ulaşın

KÜTÜPHANEYE TAVSİYE ET

JoVE HABER BÜLTENLERİ

Araştırma

Eğitim

Yazarlar

Kütüphaneciler

JoVE Hakkında

Telif Hakkı © 2020 MyJove Corporation. Tüm hakları saklıdır